Waarom bestaat kanker eigenlijk?
Het is gewoon een woord dat dodelyk is en pijnlyk.
Mensen die lijden er aan.
Pijn in hun hart of longen.
Mensen die er aan lijden hebben je niks gedaan.
Waarom scheld je dan mensen uit met die ziekte.
Zie je dan niet dat mensen er aan lijden.
De ziekte word ook wel de dood genoemd.
Daarom is het bij de mens zo beroemd.
Oudere mensen gaan er aan dood.
Waarom word die ziekte bij mensen zo groot.
Het zit opgezwolle in je lichaam.
Wat heb je daar aan.
Het word steeds groter en groter.
Tot dat het knapt of je hart raakt.
Dan sta je daar wel even van stil.
Voor deze ziekte nee bestaat er geen pil.
Als ik er al aan denk.
Denk ik, deze mensen zien dit toch niet als een geschenk.
Waarom krijgen mensen dat het zo veel.
Ik weet niet hoor het is geen spel.
Ik weet ik zeg het fel.
Maar toch mensen lijden er aan.
Ik denk wel is in me bed denkt iemand hier wel aan?
Dat mensen hier aan dood gaan.
Is het een aafspraak ofzo?
Het is nu niet meer leuk meer.
Het doet ons soms zo een zeer.
Okal willen we niet dat de mensen het krijgen.
Je kan het niet weg wrijven.
Dit was het gedicht in tranen.
Er komen nog meer verhalen.
Je hoort mensen weer praten.
Ik heb weer me opa of oma verlaten.
Hoe is dat gekomen.
Door die rot kanker.
Dit gedicht is nu echt klaar.
Het was om het te type best wel zwaar.
Me ogen beginnen nu al te tranen.