Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Natuurverdriet
De wind fluisterde je naam
zelfs hij miste je wanneer je van ons was weggegaan
De regen huilde als nooit tevoren
hij kreeg het slechte nieuws ook te horen
De sneeuw rilde van verdriet
ze begreep niet waarom je ons verliet
De donder fluisterde heel zacht
van onmacht verloor hij als zijn kracht
We kwijnen weg van de pijn
omdat we beseffen dat je niet meer onder ons zal zijn
Reacties op dit gedicht
Febke vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
EveryTearTellsAStory
:
Maandag, maart 12, 2007 14:12
heel intens en pracht van een gedicht... werd er even stil van :)
Over dit gedicht
Auteur:
Febke
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
12 maart 2007
Thema's:
[Verdriet]
[Zelfmoord]