een spiegeling in het water
een spiegeling van het verleden
door kruist met het heden
even een blik in het later
alles loopt door elkaar
gehusseld door een rimpeling
sta ik op een pad dat ik eens ging
maar ik weet niet meer waar
ik ben hopeloos verdwaald
in het leven
soms weet ik de weg weer even
maar dan word alles weer herhaald
dan diep op de bodem
in het diepste duister
hoor ik liefdevol gefluister
dan zie ik het licht van hem
ik kijk op en zie het bos
voel warmte op mijn gezicht
zie vlinders dansen in het licht
onder mijn voeten zacht mos
er vormt zich een weg door de natuur
ik weet weer hoe ik verder kan gaan
door een wonderlijke taal even te verstaan
geloof ik in de liefde want niets is zo puur