Verloren

Ik had het aan zien komen

Gisteren bevestigd door haar

Nu dus gestopt met hopen

Want het bleek echt waar

Hoe het heeft kunnen gebeuren Precies weet ik het niet Zit mezelf hier te betreuren Mijn bestaan doet haar verdriet Heb zó veel over voor dat meisje Maar het komt allemaal niet aan Dus leek het haar beter Van me weg te gaan Er hangt een grote leegte En als ik er naar kijk Zie ik mijn hatelijke ik gespiegeld En geef ik haar gelijk Van al die harde daden en woorden Heb ik nu zo’n spijt Maar dat schijnt te laat te zijn Ik besef nu; ben haar kwijt

Geschreven door

+lory+

Reacties op dit gedicht

+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

_louana_:	Zondag, maart 04, 2007 10:02
het is moeilijk..om dit te verwerken en ik wens je alle strekte toe! en je hebt mooi gedichten en deze is ook weer heel mooi geschreven x louana

*Joyceeblack**:	Zaterdag, maart 03, 2007 23:55
mooi egschrevn

Over dit gedicht

Auteur: +lory+
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 03 maart 2007
Thema's: [Verlies] [Verdriet] [Eenzaamheid]