doelloos staart ze voor zich uit
ze was zich van geen kwaad bewust
enkel luisterend naar dat stemmetje
dat haar geweten sust
verloren in de leegte
gevangen in haar leven
en ze blijft de herinnering
opnieuw beleven
de pijn overheerst
de tranen blijven stromen
wachtend op de dag
dat haar leven tot een einde zal komen
daar ligt haar hart
vertrappeld op de grond
ze wil zo graag schreeuwen
maar geen klank vloeit uit haar mond
haar toekomst is kapot
ze heeft geen waardigheid meer
en ze beleeft deze hel
keer op keer
eenzame tranen huilt ze
elke dag, elke nacht
en ze zoekt hulp bij het mes
dat haar pijn verzacht
haar dromen is ze kwijt
maar de herinnering wil niet vervagen
waarom deed hij het toch
ze heeft nog zoveel vragen
ze kan niet meer
ze kan het niet meer aan
het heeft alles gekost
in dit leven te blijven staan
haar laatste traan
de laatste wonde
het was te veel
ze leefde in zonde
dus daar gaat ze
de dood in
hem achterna
haar leven had geen zin
want ze weet
dat de dood
zoveel meer is
dan het leven haar ooit bood