Waanzin doet verliezen.
toen het water aan je lippen stond
en de schreeuw; tot hier en niet verder
slechts de golfslag beroerde
verbleekte de instelling te overleven
weggespoeld met het zand en meer
toen je voeten geen grond meer vonden
de molensteen met touw als navelstreng
is niet genoeg om te herrijzen
- sluit je ogen maar en sterf.
milamber: | Dinsdag, maart 06, 2007 01:15 |
inderdaad, verwarring alom | |
Mandje: | Zondag, maart 04, 2007 11:32 |
inktzwart, maar heel mooi... liefs en succes, Marianne |
|
fortuna: | Woensdag, februari 28, 2007 21:44 |
met een onderliggende boodschap krachtig geschreven. Liefs |
|
hiljaa: | Woensdag, februari 28, 2007 15:54 |
intens sterk gedicht! knufleifs--hiljaa-- |
|
dichterbij: | Woensdag, februari 28, 2007 14:14 |
fantastische bewoording neergezet lieve groet |
|
ruud vervaart: | Woensdag, februari 28, 2007 12:44 |
heel mooi geschreven, al zal ik zelf die hoop nooit opgeven. ik ga meer werk van jou lezen :) |
|
Cora (ZIJ): | Woensdag, februari 28, 2007 12:36 |
vurig/ijzig, tis alles, je bent en blijft een kampioen, je bewijst het maar weer eens, maar wie ben ik om daar over te oordelen, | |
lommert: | Woensdag, februari 28, 2007 12:29 |
krachtig gedicht...vurig als het ware liefs willem |
|
MizzTeaQ: | Woensdag, februari 28, 2007 12:10 |
Ik vind deze prachtig, magisch bijna... Liefs, |
|
Oorlam: | Woensdag, februari 28, 2007 11:54 |
sterk! aai | |
Erna Muermans: | Woensdag, februari 28, 2007 11:01 |
deze is hard marina maar ik heb hem graag gelezen groetekes Erna |
|
lexx: | Woensdag, februari 28, 2007 10:33 |
Ola,wederom een mooie Miss Vledder, Verzwarend einde ..:) |
|
sunset: | Woensdag, februari 28, 2007 10:25 |
Wohw! Welk een een poëtische rakende verwoording. Liefs, sunset |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2007 | ||
Thema's: |