OP dit moment is iedereen stil
Voor zichzelf halen ze jou weer voor de geest.
Maar ik kan dat niet.
Voor mij ben je nooit dood geweest.
Zij huilen bij het zien van jouw foto
en hoe je daar zo stil ligt.
En ik? Ik glimlach...
Ik herinner me de gekkigheid die we deden
Ik herinner me de pijn en leed
Hoe we er voor elkaar waren,
Als de ander stomme dingen deed.
Dat ik je altijd kon bellen
Zelfs diep in de nacht.
Dan kon ik je wel duizend keer het zelfde vertellen
maar jij hing nooit op.
Als iemand mij zou vragen: "wat is een vriend?"
Dan zou ik jou beschrijven.
Want zelfs nu je lichaam aan het weg rotten is ...
mis ik je niet.
Want zoals jij altijd zei: "Zelfs de dood die scheidt ons niet