Bij de C1000 stond vanmorgen een blonde
vrouw zeker 5 minuten lang naar de komkommers
te staren. Niet dat ik iets tegen komkommers heb
maar als een blondine er naar staart dan moet er
toch zeker iets aan de hand zijn.
Ik heb voorzichtig getracht contact te maken met
de komkommer, want als ik daarmee contact zou
krijgen dan zou het vrouwtje wel volgen bedacht ik
mij.
De groentenman die huilend de lenteuitjes bijvulde
gaf mij een "ik-weet-wat-je-denkt-gabber" knipoog,
hardop vroeg ik hem of hij ook opgewonden raakte
van geschilde komkommers, waardoor hij rustig het
veld ruimde.
De blonde vrouw was een kwartier later nog steeds
bij hetzelfde kistje komkommers gebleven en ik
bedacht me om er maar naast te gaan staan.
Ik controleerde mezelf nog op ongewenste luchtjes
en besefte me dat ik me net nog had verschoond
bij de Zeeman.
Ik deed wat erotische opmerkingen over de paringsdans
van de komkommers. De blondine keek me nogal verstoord
aan en vroeg mij: "hoeveel kilo is 2 ons komkommers nou?"
Ik heb zojuist besloten om me maar te storten op de winterpenen.