Een verwijt aan een ander is een reflectie van mezelf als ik ineens door iets geraakt ben in m'n bol en m'n voelen slaat op hol ging ik er in eerste instantie tegenin later besef ik dan zoals altijd wordt dit zo bedoelt zoals ik het net heb gevoelt? het spiegelt mijn denken en laat mij mezelf eventjes zien kan het ook anders opgevat misschien? alles kun je vanuit meer zijden belichten dus hoop ik me van het negatieve weg te richten sta geregelt bij mijn voelen stil is dit echt wel hoe ik het wil wie ben ik kan ik hier nog iets van leren is het gevoel nog om te keren? ben ik dan te snel in de reactie aan de ander zorg ik veelal dat ik dit toch snel verander