Wat doe ik toch altijd verkeerd.
Is er iets in m'n leven waar ik van heb geleerd?
Er is in mij nog maar zo weinig waar ik nu nog van hou.
Want wat ik heb geleerd is,hoe je het went of keerd op het eind krijg je toch weer een dauw.
Hoe nutteloos is m'n leven aan mij voorbij gegaan.
Alwetend hoe veel leed ik iedereen heb aangedaan.
Die paar dingen die ik heb gekoesterd en geliefkoost.
Had ik een zeer korte tijd al weer verwaarloosd.
Soms denk ik er wel eens aan om het gewoon te beeindigen.
Zo dat ik zeker weet dat ik niemand meer kan pijnigen.
Er zijn nog wel een paar dingen in mijn leven die mij kunnen boeien.
Maar ik denk als ik dat wil of doe,dat ik dat toch net als de rest weer zal verknoeien.
Ik word zo moe van mijn leven en mijn gevoel.
Maar ik denk dat er maar weinig mensen zijn die begrijpen wat ik bedoel.
Zal het ooit nog beter met me komen of gaan.
Ik denk dat ik daar maar beter niet bij stil kan gaan staan.
Maar als ik weer zo denk,weet ik altijd wel weer een reden te vinden om verder te leven.
Want er zullen altijd wel een paar mensen zijn die om je geven.
Als ik morgen op zal staan zal ik het waarschijnlijk allemaal wel wat positiever zien.
misschien
1980