vanzelfsprekend is zoveel,
zo normaal is elke dag,
ervan uitgaand dat het weer avond wordt,
en vanzelf wel weer nacht.
we denken niet meer na,hoe het leven ineens kan gaan,
tot er ineens iets op ons pad komt,en niet meer op eigen benen kunnen staan.
pas dan gaan we denken,pas dan gaat er even een lichtje branden,daar herinneren we ons weer,het lot hebben we niet in eigen handen!