Herinnert u zich mijn eerste gedicht nog?
Het begin van dit drama
Hier een tweede creatie
Ik noem het “Ga maar”
Zoals bekend draai ik er niet omheen
Vroeg of laat verlaat u ons
Eindelijk innerlijke rust
Niemand die wacht op uw respons
Dan bent u enkel een herinnering
Maar u zult in mij voortleven
In mijn poëtische teksten
Met de inspiratie die u mij hebt gegeven
“Is het al tijd om afscheid te nemen?
Ben ik niet te vroeg?
Ik zet het wel op papier
Misschien is er nog tijd genoeg”
Ik zal u zo erg missen
Ik voel een sterke connectie
Waarschijnlijk is het de muziek
Onze manier van expressie
U neemt de trein naar Droomland
Daar is-ie, vlug!
U hoeft niet te huilen
Ik zie u nog wel terug