Voelde je aanwezigheid via de wind,
een zachte bries vriendelijk gezind.
Stromend door het water meegevoerd,
naar jou hopend dat je het ook voelt.
In water en de wind zijn gevoelens aanwezig,
die elkaar vinden hand-in-hand, vast en stevig.
Aarde in water waardoor helderheid verbleek,
vertroebelt, verblind verlost onze greep.
Zolang onze vingertoppen elkaar nog mogen raken,
mag ik blind zijn, liefde kan 't ongedaan maken.
Voelde je aanwezigheid in m'n hart sneller kloppen,
daar in de hoogte daar op die koude bergtoppen.
Van buiten bevroren, de pijn gaat door been en mergen,
van binnen verwarmd, zal de liefde voor jou niet sterven...