De eenden hollen de berg op
met picknickmand en emmers vol geluk.
Ze rappen over snaters
en olijke dolfijnen
over kikkerdril en juffrouw ooievaar.
Ze blazen bellen
treinen door het landschap
maken zandkasteeltjes
in een pootomdraai.
Ze verstoppen en tellen tot een keer of tien
de sterren zijn met velen
wie niet weg is is gezien.
lommert: | Zaterdag, februari 03, 2007 19:04 |
gedachten gaan naar toen;) heerlijk gedicht groet willem |
|
Ria -rimpeling-: | Zaterdag, februari 03, 2007 17:13 |
mooi en apart gedicht!liefs Ria | |
kerima ellouise: | Zaterdag, februari 03, 2007 12:12 |
ik ben al weg hoor...maar eerst weer genieten ... liefs, kerima ellouise |
|
Hilly N: | Zaterdag, februari 03, 2007 08:19 |
Bijzonder. Groet, Hilly |
|
Windwhisper: | Zaterdag, februari 03, 2007 01:02 |
emmers vol geluk, zalig dit... liefs Cobie slaap lekker |
|
Renate-td-: | Zaterdag, februari 03, 2007 00:58 |
Ik had geen eenden in gedachten bij Bob Marley maar dit dicht kleurt wel even mijn gemoed. |
|
Laurens Windig: | Zaterdag, februari 03, 2007 00:52 |
Apart en geweldig gedicht! | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
Thema's: |