NOOIT...
Waarom kruisten jij mijn pad, ik heb alleen verdriet aan jou gehad.
Waarom bracht het lot onz bij elkaar, moest het over komen als een goed gebaar?
Goed dat ben jij nooit voor mij geweest, ik herinner mij jou enkel in één woord als gevreesd.
Bang voor jou was ik vanzelfsprekend elke dag, de manier hoe jij naar mij keek en vooral die geheimzinnige lach.
De manier waarop jij mij observeerde en de manier waarop jij zei: "Stephanie kijk me aan godverdomme, je wéét het je bent van mij!"
Die laatste vier woorden waren voor jou machtiger dan ooit.
Maar ik ben van niemand en zéker niet van jou, Michael jij krijgt mij NOOIT...