Nagedachtenis...
Ze waren er weer net als ieder jaar
De eerste lentebloemetjes
In jouw tuintje
Jij zal ze niet meer zien
Kijk Eke, zei je altijd
Kijk es hoe mooi
Een teken, een voorbode van de zomer
Door God zo mooi gemaakt
Het heeft me geraakt
Ik word weemoedig bij het zien
van jouw tuintje
Alles ligt verdord
En daar groeit tussen
Krokussen, zo mooi zo fris
Je zal geen mooie dingen meer van hout maken
Misschien zal een ander zijn plicht niet verzaken
En je groente tuintje onderhouden
Wij haalden kattekwaad uit
En jij moest lachen om ons
Dacht je aan vroeger? toen je zelf jong was?
Voor jouw was het leven ook zo saai achter het glas
Nu ben je weg, je huisje is leeggehaald
Je was een soort vriend, een lieve opa...
We zullen je missen