Je kwam op mij afgestevend
de spontaniteit zelve
je glimlach en je ogen
dwongen me ja te zeggen
Klamme handen
zo onzeker
om mijn middel
deden me duizelen
over de vloer
die toen weg scheen
Argusogen keken ons aan,
Giechelende blikken
maakten het lied langer
dan het wezenlijk was
hoewel ik niet luisterde
Alsof we dansten op gebroken glas
***