Ach kon ik naamloos verzinken
in een meer van eerlijke liefde
gewichtloos drijven in jou armen
enkel jouw adem op mijn tere huid
geen luchtstroom die nog tijd doorkliefde
 
Ach kon ik naamloos verzinken
op steen van het himalaya gebergte
de kracht van de berg voelen
één zijn met de stilte der geluiden
moeiteloos begon de beklimming die moed vergte
 
Ach kon ik naamloos verzinken
in de duisternis van de koele nacht
een vogel op zijn vlucht mijlen ver volgen
mijn ogen gebruiken als die van een adelaar
zweven boven in de lucht met zijn verworven kracht
 
Ach kon ik naamloos verzinken
me afsluiten voor een wereld vol geweld
éénzaam op een eiland wonen, zonder deuren
die gesloten blijven, met een eeuwig opkomende zon
-ik luister enkel sprookjes die aan me worden verteld-
 
ach kon ik naam loos zijn
 
 
 
Reacties op dit gedicht
remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Windwhisper: Maandag, januari 22, 2007 22:49
Je trekt je even terug op een stil plekje en dan na een tijdje van bezinning kom je strijdbaar en vol leven weer terug. en zeker niet naamloos.
je gedicht is heel bijzonder en weer las ik het graag
Knuffelgroet
Cobie


Ria -rimpeling-: Maandag, januari 22, 2007 19:10
Even in het niets verdwijnen,alleen met je gedachten en daarna uitgerust weer terug in deze wereld die toch ook zn mooie dingen heeft,liefs Ria


*jessica_genders*: Maandag, januari 22, 2007 17:42
in een woord pachtig


kerima ellouise: Maandag, januari 22, 2007 15:30
prachtig ...erg mooi hoe jij schitterende natuurbeelden mengt met dit verlangende gevoel !

liefs, kerima ellouise


Artifex: Maandag, januari 22, 2007 13:56
Prachtig mooi...

Liefs, Artifex.


M@rcel: Maandag, januari 22, 2007 12:44
wat ontzettend prachtig mooi geschreven Remie

Liefs M@rcel


lexx: Maandag, januari 22, 2007 11:56
wat een heerlijke mijmerende woorden ..
afglijdend inderdaad :)
liefs!!
alex


hiljaa: Maandag, januari 22, 2007 11:34
nu wil ik ook even alleen zijn zonder druk van de andere!
mooi verwoord!
knufleifs--hiljaa--


Peter van Tiel: Maandag, januari 22, 2007 11:22
Ja, soms zou je willen, dat je even helemaal alleen op een onbewoond eiland was.
Even hoor, niet te lang!
Een pracht van een gedicht!
Fijne dag nog.
Knuffie,
Peter.


Dreamlover: Maandag, januari 22, 2007 10:41
Heerlijk beschreven Remie.
Heb er van genoten.

Liefs
Dreamlover


kleinmeisje: Maandag, januari 22, 2007 10:37
mooi geschreven,beetje dromen en ontsnappen aan de werkelijkheid.liefs


dichterbij: Maandag, januari 22, 2007 09:42
even verzinken in het niets en je aan dromen overgeven. mooi geschreven en graag gelezen

lieve groet


micina: Maandag, januari 22, 2007 09:02
Een prachtig gedicht.

Maar ben toch blij dat je Remie bent en we jouw gedichtjes kunnen lezen.

Liefs
micina


switi lobi: Maandag, januari 22, 2007 09:02
remie je hebt hier een klein wondertje geschreven, wat prachtig!

Fijne dag!
Liefsliefs, switi lobi


Over dit gedicht
Auteur:  remie Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sunflower
Gepubliceerd op:  22 januari 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.