Gonneke: | Maandag, april 30, 2007 19:18 |
zo mooi... echt waar, het doet me denken aan mijn broertje, die ook overleden is | |
Hans Winter: | Zaterdag, januari 20, 2007 13:43 |
wat je had te geven werd je woede om verloren leven, wordt een winterroos, stil zo wit van licht vol van hoop om iets liefs mee te mogen doen. groetje, hans |
|
kleinmeisje: | Zaterdag, januari 20, 2007 13:31 |
mooi gedicht,eigenlijk een schitterende ode ,ik kan me je woede best begrijpen,het waarom blijft vaag,vooral als het kinderen zijn is het moeilijk.veel sterkte.liefs | |
kapeloeteke: | Zaterdag, januari 20, 2007 12:35 |
Heel liefdevol geschreven. Hij zal voor altijd in je hartje zitten. Sterkte xxx |
|
Auteur: marlou van nunen | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2007 | ||
Thema's: |