Hartstocht van jou kant, maar verwarring van de mijne
De onzekerheid daar binnenin zou niet gaan verdwijnen
Jij wou verder, ik wist wat je bedoelde
Maar ik was bang, ik schrok van wat ik voelde
Jong als wij waren doch puur en eerlijk
Waren wij samen, en ik vond het heerlijk
Toch kriebelde er iets maar ‘k wou ‘t niet weten
Hoopte dat ik dat, gewoon zou vergeten
Ik kon het niet zeggen, dus hield ik me stil, nog steeds,
Bang om te zeggen, wat ik eigenlijk niet wil