Heden ik
Als donkeren wolken samen pakken
En het zonlicht hier verdwijnt.
Terwijl het rommelt in de verte.
Er plots een bliksem flits verschijnt.
Zet hij zijn kraag op en loopt verder .
Hopend op een onderdak
Eens nog niet zo lang geleden.
Toen wist hij het wel, hij ging naar huis.
Toen ja toen , maar dat is verleden
Nu draagt hij alleen, zijn kruis.
En terwijl de eerste druppels vallen.
Zet hij zijn kraag op en loopt door
Bij een kruising aan gekomen.
Maak het hem niet uit, hoe hij zal gaan.
Nergens wacht tenslotte iemand.
Niemand immers kent zijn naam.
En terwijl de druppels vallen.
Zet hij zijn kraag op en loopt door.
Gisteren nog, keek hij neer op iemand.
Nu vandaag, is hij zelf niemand.
Ja zo kan het leven gaan.
Bijlen vellen groten bomen .
Niet een, blijft na die slagen staan.
En terwijl de regen klettert
Zet hij zijn kraag op en loopt door.
Ieder kan zo een bijl ontmoeten.
Hoe goed, het je ook nu zal gaan.
Krijg je groten tegen slagen.
Verlies je eensklaps plots je baan.
Kan je het geestelijk niet verwerken.
Blijf je niet op je benen staan
Iedereen laat je dan vallen.
Niemand kijk meer naar je om.
O je word zo gouw vergeten.
Voor je het weet, is het gedaan.
Ja de geen die van jou leefde.
Plukken dan je laatste veer.
En terwijl de straat weer opdroogt
Gaat jou leven, enkel neer