Beste,
Nooit had ik gedacht
dat het zover komen zou
al had ik het verwacht
en laat het me niet kou
Jij was ziek van geest
aan de drugs begonnen
het had beter anders geweest
maar nooit geraakte je bezonnen
Was het je borderline, de drugs of een andere zaak
een vraag die ik mezelf veel stel
of was het naar jezelf toe een wraak
en wisten we het wel
Zo ongelukkig omdat je vrienden verdwenen
zo vol woede omdat je jezelf niet in de hand had
wat ooit is verschenen
is nu verdwenen door bos en stad
Ik weet het nu al iets meer dan een jaar
en het blijft in men hoofd spoken
eerlijk waar
soms wou ik dat je nooit in men leven was opgedoken
Al die hypocrieten bleken op je begravenis te zijn
zij die je niet konden verdragen
maakte daar van jou een mens zo fijn
terwijl ze achter je rug bleven klagen
Ergens mis ik je, en voel ik me schuldig dat ook ik je in de steek heb gelaten
aan de andere kant ben ik dan weer blij
ik heb je nooit kunnen haten
maar gelukkig was je niet meer zo close met mij
Je had goede kanten en met hulp zouden ze beter zijn geweest
maar jij geloofde niet
in hetgeen wat je hier nu leest
dat er mensen zouden achter blijven met verdriet
Ik steek je een warm hart toe daarboven
en hoop dat de hemel helder is
en dat je weer mag geloven
zonder al die leegte en gemis
Ooit zien we elkaar weer
en dan praten we verder over het verleden
maar tot die dag of keer
blijf ik streven van dag tot dag naar een goed heden...
Veel liefs van iemand dat je lief had, zonder meer...