het is weer een tijdje geleden
dat wij daar op de tuinbank zaten
jullie zorgde er altijd voor dat het onkruid wes was daar.
bij jou thuis zit ik nog vaak te denken
hoe het zou zijn als jij en opa er nog waren
is het prettig of niet.
de schommelstoel gaat heen en weer
maar er is geen wind
dan zie ik jullie of is het maar verbeelding
als ik weer die foto zie dan zijn de sluizen open
de emotie die mij verdrinkt
of de zee die ik maak met mijn tranen
ik moet het vergeten het wissen
maar jullie weten het,het blijft in mijn hart
mijn hart is jullie thuis
ik ga weer op de fiets
denkend aan jullie en ik let niet op
de portier ging open en ik lag toen op straat
ik zag jullie staan en ik pakte jullie handen vast en ging
met jullie mee naar het hemels paradijs.
P.S. dit was een opdracht voor school dat ik moest maken ik zou ook graag een reactie van jullie willen.