langzaam gaat mijn leven verder zonder jou
leef het leven zoals ik dat echt niet wou
pijn en verdriet worden mij telkens teveel
heb niemand met wie ik deze gevoelens deel
word gewoon zo enorm moe van dit eenzame gevoel
niemand die weet of begrijpt wat ik toch bedoel
uit mijzelf niet zo heel erg makkelijk misschien
maar soms hoop ik zo
dat er iemand was die mijn tranen wel kon zien