Zo zwart als de nacht,
Verwaarloosd en in de war gebracht,
Door alles wat er om je heen gebeurt,
En omdat er niemand ziet waarom je treurt,
Het geslagen worden lijkt normaal te zijn,
Om nog maar niet te spreken over de dagelijkse pijn,
Waarom wil je leven in een hel,
Je bent nu alleen maar bot en vel,
Je leven heeft voor hen niet zo veel waarde,
Jij kent de hel op aarde,
Maar geloof me, ooit kom ik je tegen,
En net zoals anderen dat kregen,
Krijg je een goede stal en lekker eten,
Waarna we hopen dat je de ellende een beetje kunt vergeten,
Je word weer gelukkig en mooi,
Je littekens is het enige wat je nog doet denken aan de vroegere zooi,
Je vertrouwen komt terug,
En alles lijkt achter de rug,
Maar emotioneel kunnen wij niet alles helen,
Maar de pijn willen we met je delen,
En alles wat je dan nog kan wensen,
Is dat je uit de handen blijft van wrede mensen,
Maar je weet dat wij er alles aan zullen doen,
Om het nooit meer te laten worden als toen,
Het leven lacht je weer toe,
En alles wat ik doe,
Is jou een eerlijk leven bieden,
En het geweld verbieden,
Dat is toch niet zo raar om te doen?
En ik beloof je, het word nooit meer zoals toen!!