De wolken trekken voor de zon,
dat is hoe het ook bij mij begon.
ik zag het niet meer zitten,
en ging steeds dieper spitten.
naar vragen waar ik geen antwoord op had,
maar kwam er nog steeds niet achter
wat me nu dwarszat.
ik kon twee dingen doen,
maar met een beetje fatsoen...
heb ik niemand opgezadeld met mijn probleemdingen,
want niemand zou die er uit kunnen wringen.
ik heb dus gekozen voor de brug,
met m'n handen op m'n rug.
ik trok een zak over m'n hoofd,
maar dat is iets
wat je waarschijnlijk toch niet geloofd.
ik sprong en kwam in het water terecht,
het was benauwd en het voelde slecht.
toen werd ik door iemand uit het water gevist,
de dood... had ik gemist.