Toen alles nog zo eenvoudig leek
geen puntjes op de i hoefden geplaatst te worden
had ik stilletjes al ondervonden
dat het helemaal niet zo simpel is.
Toen gaandeweg ik niets meer begreep
van alle pijn en eeuwigheid van de tijd
dwalend door de greep van het verleden
had ik de moed al lang opgegeven.
Toen klinkend de scherven van het lijden
me lieten vallen in het glas
die krassen maakte in het heden
begreep ik dat het niet nodig was om te streven.
Wanneer later ooit vandaag wordt
en niemand zich eraan herinnert
dat oud worden een fabeltje was
zal het terug eenvoudig worden.
Wanneer men niet meer verwacht
dat de puntjes op de i moeten geplaatst worden
zal ik terug gaandeweg ondervinden
dat het alledaagse niet zo simpel was.