Ongemakkelijk in de zetel
wachtend op niets- of misschien
nog minder dan dat. maar toch verroer
ik me niet en leef de nacht door
in volkomen stilte
De maan cirkelt boven in de hemel
en verlicht me van alle kanten
door de uren heen - die ik vergiftigd
doorbreng in mijn overpeinzingen
in volkomen stilte
Ik waak tussen sluimeringen
van slaap en bewust zijn
en vecht tegen de dromen
die me voorliegen en pijnigen
in volkomen stilte
little darkness: | Maandag, december 04, 2006 12:12 |
Super mooi geschreven, heel herkenbaar :( Sterkte! Kus Silke |
|
sunset: | Donderdag, november 30, 2006 16:53 |
Rakend voelbaar dit. Liefs en mijn omarmende oprechte genegenheid, sunset |
|
hiljaa: | Donderdag, november 30, 2006 14:41 |
sterk droef neergeschreven! knuflefis--hiljaa-- |
|
MizzTeaQ: | Donderdag, november 30, 2006 12:03 |
Koud dit... Sterkte! Knuf, |
|
fortuna: | Donderdag, november 30, 2006 12:00 |
Zo herkenbaar. Ik ken iemand die zo leeft. Geen pretje, moet ik zeggen. Bedankt voor het delen, je hebt het zo goed verwoord Liefs |
|
Artifex: | Donderdag, november 30, 2006 07:43 |
Pijnlijk mooi... Liefs, Artifex. |
|
lonely 1: | Donderdag, november 30, 2006 00:45 |
prachtig, maar zo droef , en ook herkenbaar, liefs, lonely 1 |
|
Claire Q: | Donderdag, november 30, 2006 00:33 |
BAM! geweldig! liefs.. |
|
wijnand.: | Donderdag, november 30, 2006 00:08 |
prachtig | |
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2006 | ||
Thema's: |