er waren 2 kleine sterren
en een grote ster.
ze waren al jaren op zoek naar het licht van de maan.
op een dag ging de grote ster op zoek naar zijn eigen licht.
hij was het zo zat om steeds in het donker te leven.
en zo ontmoete hij de maan.
niet weten waar het naar toe zal gaan.
de maan bleek ook al jaren in het donker te leven.
de ster vroeg aan de maan waarom leef jij al die tijd zonder het licht.
nou zei de maan
"ik ben de hoop verloren om zonder pijn en verdriet te leven"
ik geef het op om in het licht te leven.
ze praten over elkaars leven.
en zo kwamen ze samen steeds meer in het licht te staan.
op een avond kwam er hoog aan de hemel een vallende ster.
en gingen na denken over hun dromen.
het bleek dat ze hun dromen samen willen delen.
een leven zonder die pijn en verdriet.
alleen met liefde om hun heen.
dat de maan besloot om dichter bij de ster te gaan staan.
en zo zochten ze samen het licht op.
niet weten waar naar toe het zal gaan.
ze ontdekten al snel dat ze zonder elkaar niet konden bestaan.
na enige tijd was de maan zo sterk geworden dat ze besloot
om al haar licht niet aleen aan de grote ster te geven.
maar ook aan de andere 2 sterren.
zo sterk was zij geworden de afgelopen maanden.
dat ze het aan kan.
maar de grote ster kan het nog niet aan.
om in de kracht van de maan te geloven.
dus de andere 2 sterren bleven in het duister leven.
lieve ster
elke ster heeft recht op dat pure,liefdevolle licht van de maan.
lieve ster
weet dat die maan voor jullie eeuwig zal blijven licht geven.
het is zo krachtig dat de wereld niet zal vergaan
waneer al die sterren dat licht word aan geboden.
laten we met zijn allen op zoek gaan naar dat licht.
en de mensen die het duister met rust laten.
zodat wij zo sterk stralen wat we nog nooit hebben gedaan.
en laten we dan ooit op zoek gaan naar een nieuw licht wat in de hemel is.
die zo welkom is.
ik hou van jullie.