Het tij keert.
de woeste golfslag van emotie
draait door, en door - torendol
losgeslagen, doorgedraait - verloren
red mij, hoor mij, aanschouw mij
voor ik zink, verdrink in de dieptes
die handenvol aangereikt wordt
spreek niet van verbeelding
terwijl deze muur van water
me omhelst, weer loslaat
voor ik verdrinken kan, verzinken kan
ik hoor in deze dieptes thuis
grote ogen, dode ogen - uitzichtloos
- het staat me tot mijn neus.
Quadesh: | Woensdag, november 22, 2006 00:01 |
Mooi.Succes.liefs | |
Marina van Vledder: | Dinsdag, november 21, 2006 19:18 |
je hebt helemaal gelijk en voor dichterlijke vrijheid klinkt het net iets te raar.. :) |
|
mobar: | Dinsdag, november 21, 2006 18:46 |
Mooi! Ik denk wel dat wordt.. worden moet zijn omdat dieptes meervoud is. |
|
MayadeBij*: | Dinsdag, november 21, 2006 17:50 |
(luctor et emergo) twee vingers naar de lucht neus in de wind en full speed ahead! kus. | |
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
Thema's: |