2 jaar geleden
herinner ik me nog precies..
alles was anders
het deed me veel verdriet
ik herinner die deur bel
net zoals altijd
keek achterom
en meteen had ik spijt
de dagen die volgden
waren niet te beschrijven
ik schakelde een knop om
om staande te blijven
en nu 2 jaar verder
ben ik al ver gekomen,
met veel trots
denk ik aan mij dromen
het verleden kan ik vegeven
al zal ik deze dag nooit vergeten
met zoveel pijn zakte ik toen in de grond
mijn hart was een open wond
maar ik ben weer vrij
en weet hoe belangrijk dit leven is
dat ik van iedere dag moet genieten
omdat ik niet weet of het er morgen
nog is..