Hij zit op zijn fiets, in de verte ziet hij zen zooitje vrienden al zitten. Ze zijn weer lekker loos bezig. hij veegt een traan van zijn wang en plant een lach op zijn gezicht. Zo, en nou hopen dat niemand het ziet. hij voelt zijn arm branden, hij heeft het toch weer gedaan. Gelukkig is het verband niet zichtbaar.
Nog een paar meter.
hoi!
wist?
goed met jou.
ja, best.
Allemaal schijn en bedrog. Maar hij zegt niets, hij zou ze alleen maar tot last zijn, en dat is het laatste wat hij wilt.
hij gaat zitten en steekt een sigaret aan.
nadat zen sigaret op is gaat hij weer staan, en gaat hij een beetje lopen. Totdat een vriendin hem bij zen pols pakt voor de grap. Een scheut van pijn vliegt door zijn lichaam. zen vriendin ziet zijn gezicht betrekken en vraagt : wat is er?
Niks!
Er komt geen smoesje in hem op, en ze rukt zijn arm los. zijn vriendin pakt hem weer beet en rolt zen mouw op. Ze ziet het verband, met vage rode vlekken erop..
Wat heb je gedaan?
heb je het weer gedaan?
tranen schieten weer in zijn ogen..
het masker valt af.
en ineens zien ze een heel andere jongen...
eentje die depressief is..
dit hadden ze nog nooit gezien had..