of aan je denk
kom je langs in mijn gedachten

'rood sap' zeg je dan
en ik glimlach
je lacht met me mee
die lach komt steeds weer voorbij
 
'ik ga met jullie mee' zei je altijd
ik weet niet of je het wist,
dat het niet kon
 
ik zei het je altijd
en je luisterde
maar toch deed het pijn,
bij mij althans

ik troostte me met de gedachte
dat je het waarschijnlijk niet besefte
en dat het daarom zo erg nog niet was,
maar dat was het wel natuurlijk.
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Rien de Heer vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


*Ria Klein Herenbrink* Raira: Woensdag, november 08, 2006 18:30
en weer raak je met zoveel warmte het verleden aan
het verdriet voelbaar maar ook de liefde die er is gebleven
en hopelijk geeft dat nog altijd het besef van ver weg maar toch dichtbij

liefs Ria



sunset: Woensdag, november 08, 2006 17:50
Voelbaar je terug opgeroepen verdriet. Maar toch ... jouw vadergedichten vind ik zo van een teder zachte sereniteit getuigen. Ik lees ze graag en had gewild dat ik zo - of überhaupt - over mijn vader had kunnen, mogen schrijven.
Liefs en warme vriendschappelijke knuf, sunset


Niniki: Woensdag, november 08, 2006 12:36
Mooi...herkenbaar. Ik zie nog ons vader staan met tranen in de ogen, als ik weer terug moest naar huis.........

Knuffie


lonely 1: Woensdag, november 08, 2006 01:25
mooie maar ook pijnlijke herinneringen,

liefdevol geschreven,

liefs, lonely 1


mums: Woensdag, november 08, 2006 00:53
als jij over je vader schrijft, zie ik de moeder van mijn vader...en weet hoeveel moeite hij er mee had.

Soms lachen, maar soms zo pijnlijk.

liefs mums


Berin: Woensdag, november 08, 2006 00:33
Ja, het is nog het moeilijkst voor de omgeving want de patiënt beseft het niet meer (meestal).
Liefs, Berin.


Fata Morgana: Woensdag, november 08, 2006 00:28
Ja, het besef van het niet besef van een dierbare doet pijn..., omarming van Fata.


switi lobi: Woensdag, november 08, 2006 00:22
Lieve Rien, zo rakend dichtbij voor mij ik laat ze maar even lopen die tranen...

Met heel veel liefs en een dikke, dikke kus...switi lobi


beauty-angel: Woensdag, november 08, 2006 00:15
stilmakend mooi
geef je een dikke knuffel
liefs en slaap lekker


Over dit gedicht
Auteur:  Rien de Heer Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  Innerchild
Gepubliceerd op:  08 november 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.