Gezichten kijken me aan
Met een lach,
Een voorzichtige traan
Niemand die het zag
Het gezicht is blij
Maar vanbinnen niet
Geen liefde krijgt hij
Heeft teveel verdriet
Leven van het gezicht
Is zonnig en wolkenloos
Toch heeft het iets weg van een bliksemschicht
Het voelt zich zo nutteloos
Gezicht ziet het leven
Als een schaduw in de nacht
Niemand kan het beleven
Als het droevige gezicht eens lacht
Gezicht met gevoel
Aan de verkeerde kant
Het heeft amper een levensdoel
Is enkel een figurant
Meedogenloze gezichten
Zonder enkel liefdesgevoel
Kunnen zich niet op het gezicht richten
Geven het een lelijke smoel
Leven van het gezicht
Was niet wat het ervan had verwacht
Dus toen zag het het licht
Gezicht had gelacht