De schade
Mijn hart is verhard en mijn gedachte verward
Je moet alles alleen klaren en met alle gevaren met alles van dien.
Je kunt je hart niet luchten je stikt van de pijn
En je verdrink in je verdriet je hebt er geen zin meer in
En je moet telkens vechten je bent moe maar niemand kan je dragen
En dan ben je verplicht om door te blijven gaan
En je probeert op je beide benen te blijven staan maar op een gegeven ogenblik val je gewoon om als een blok beton
En het is je vertalen je gaat rusten maar dat lukt niet want het gevaar dreigt van alle kanten te komen en er is niemand om je te beschermen.
Je wordt er hard van maar je leeft niet meer van buiten beweeg je nog en van binnen verdort.
En je blijft vechten nu 10 jaar later heb je een hele boel mensen om je heen.
Ze proberen je te helpen maar dat is tegen jezelf in van wat je hebt geleerd
Je gevoelens zijn begraven.
Ik probeer om dat niet meer te doen, maar het is niet makkelijk.
Het geloof geef je rust en geluk maar dat betekent nog niet dat alle problemen weg zijn en er komen van zelf ook weer problemen op dagen maar dat leer je wel met de maanden en jaren.
Maar ik leef weer zoals het hoort maar dat betekent niet dat ik ben vergeten wat er in het verleden is gebeurd .
Ik heb geleden en heb er voor gestreden maar de strijd is afgelopen en er is weer een nieuwe strijd. Maar daar ga ik nu niet over .Door van schade en schande woord je wijs