Eens zul je wakker
om je heen kijken, de kwelling
doorslikken om dan te rennen,
niet om te kijken.Van boven zie je jezelf
als een sleutel
weglopend voor een klapwiekende deur
maar die je steeds een klink voor is.
De afgrond aantrekkelijk genoeg
om het luchtledige te betreden
de blindheid te omarmen
maar de grond is hard.
Straten spreken niet
daar zorgen de klinkers wel voor.
| *Ria Klein Herenbrink* (Raira): | Maandag, oktober 23, 2006 07:58 |
| Ik kom eindelijk weer eens vertellen dat ik nog altijd geniet van je prachtige manier van woordspeling.. het is steeds weer genieten liefs Ria |
|
| sunset: | Maandag, oktober 23, 2006 05:27 |
| Wat een beldende poëzie weer va jou. Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 01:59 |
| stil gelezen... slaap lekker en sweet dreams |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, oktober 23, 2006 00:48 |
| :) | |
| MayadeBij*: | Maandag, oktober 23, 2006 00:26 |
| .... | |
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||