Zwarte parel
Ongekend zo kwam je toe
Onopgemerkt ben je gegaan
Niet gezocht en niet aanvaard
De details uit oog verloren
Na iedere dag toch even moe
Van de toch afgelegde weg
De dag, getrotseerd
Iedere keer, een nieuwe start
Elke keer wat bijgeleerd
Niet gezien toch zo opvallend
Ook jij bent hier geweest
De beetjes dat je deed
Tonen nu hoe veel het was
Zorgen voor het ergste
Dat werk
Wordt nu gevreesd
Al was je moeilijk
Niet makkelijk in team
Uiteindelijk
Is het echt verfoeilijk
Want ook jij had de dream
Een deel van iets te zijn
Te werken en te leven
Aanvaard te worden zonder meer
Uiteindelijk
Omlaag gerukt van je zweven
Je gewezen op je taak
Stoppen met je moeilijke eisen
Mee de last dragen van de zaak.
Besefte je des te beter
Dat je niet hoorde
Hier
Waar jij je tijd verdeed
vaarwel
Fata Morgana: | Maandag, oktober 16, 2006 23:15 |
Droef, mooi in memoriam, Fata. | |
M@rcel: | Maandag, oktober 16, 2006 12:35 |
stilmakend droef-mooi.. Knuff M@rcel |
|
lonely 1: | Maandag, oktober 16, 2006 09:33 |
mooi geschreven, waardering voor wat ze deed en ook al was het niet gemakkelijk om met haar te werken, je zag haar wel als een deel van jullie team. liefs, lonely 1 |
|
Dirk Hermans: | Maandag, oktober 16, 2006 07:11 |
gevoelig mooi groetjes Dirk |
|
sunset: | Maandag, oktober 16, 2006 05:47 |
Dit is integer, droef mooi verwoord. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Auteur: peersmans | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 16 oktober 2006 | ||
Thema's: |