'Red Light Paris’
Dus bliezen we dagen zonder betekenis
als herfstgevallen blad, bergen drooggevallen
verlangen waar een enkel vonk in zat
Tegen twaalf werd gevoelloos genieten een trapeze
over het liegen voor en stapelen met
de snijkanten van onze emoties tot een eiffeltoren van spelden
en hij viel om-
elke reden, elk excuus te hard
verzwegen, indigestie werd een maag vol dode vlinders
en ik stortte in-
de liefde met het leed van duizend levens
op mijn tong en in mijn hand het hartenmes, de punt naar eigen borst
Te veel was ons begin en meer mijn eind
het strelen van waar-eens-jij-was
en de na-dorst van je lippen die nooit meer verdwijnt
Quando: | Woensdag, oktober 11, 2006 10:33 |
- grijnst. Mooi mooi (; |
|
Amon: | Woensdag, oktober 11, 2006 09:10 |
Shaken, not stirred.....supermooi! | |
Panta Rhei: | Woensdag, oktober 11, 2006 07:15 |
top:D! | |
Adejev: | Woensdag, oktober 11, 2006 00:55 |
meesterlijk | |
milamber: | Dinsdag, oktober 10, 2006 22:29 |
euhm.. de enters zijn weggevallen.. *help* |
|
Mathilde: | Dinsdag, oktober 10, 2006 22:22 |
zucht... m''n reacties worden wat ééntonig maar je schrijft ook zo geweldig... liefs, mathilde |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 10 oktober 2006 | ||
Thema's: |