Niemand snapt hoe ik me voel,
Niemand begrijpt wat ik bedoel,
Ik vind het moeilijk te geloven,
Dat niemand me begrijpt,
Ik dacht: ik kan dit aan,
Totdat ik elke avond weer voor jullie kamer kom te staan,
Ik kijk dan in het licht,
En zie dan jullie gezicht,
Het doet me echt veel pijn,
Om zo bij jullie te zijn,
Ik kan jullie niet aanraken,
Kunnen jullie echt niet ontwaken,
Ik kan jullie nergens een plekje geven,
Iedereen zegt: dat ik dit moet opgeven,
Maar ik kan het niet,
Het doet me echt veel verdriet,
Ik hoop ooit een plekje te hebben voor jullie,
Een plekje waar ik aan jullie kan denken,
En een plekje in me hart,
Waar jullie dan voor altijd in zitten.