Ik ben een schaduw,
ik ben zwart,
zwart als de nacht,
ben ik stil.
Ik ben stil,
ik ben alleen,
maar dat vind ik niet ik erg,
want dat is rustig.
Het is rustig,
zo rustig als een nacht in oktober,
de stilte overvalt me,
hier kan ik eeuwig blijven.
Ik zie licht,
ik krijg een neiging,
ga ik ernaar toe?
of blijf ik hier?
De keus is duidelijk,
ik doe wat bij me past,
en zo luid mijn keuze,
ik blijf een zwarte schaduw.