- ontneem het mes -
Vurig schreeuwende verlangens in de donkerte
van de ziel beangstigen de geest; en dees vreest
het bloedvergieten door zelfvernietiging waar
zwakte sterker dan sterkte was geweest.
Paniekerig door het gemis van iets wat nooit had
mogen zijn, toch schijnbaar daar was en niet meer
weg mocht gaan; het nooit kunnen weerstaan
geeft de verslaving van het vuurrood aan.
En ach, ontneem mij juist dat ene - dat gene
wat ik nooit weg zou kunnen geven en blijf dan
even om mij van het beven te laten bekomen
wanneer je mijn geliefde mes hebt afgenomen.
*dreamer: | Woensdag, oktober 04, 2006 21:03 |
*dreamer: | Woensdag, oktober 04, 2006 21:02 |
super mooi be- en geschreven... liefs=) |
|
Chichitje: | Zaterdag, september 30, 2006 11:14 |
zeer mooi verwoord!! | |
sunset: | Donderdag, september 28, 2006 16:51 |
Zo tonend delend dit. En toch zul je het - al dan niet met proffessionele hulp - zelf moeten doen. Liefs en mijn omarmende oprechte genegenheid, sunset |
|
dead_soul: | Donderdag, september 28, 2006 15:13 |
schoon verwoord, maar hou vol, net als ik;) hou je sterk, xxx me |
|
Tijgertje:): | Donderdag, september 28, 2006 14:20 |
heel knap verwoord..je komt er wel.... liefs en knuffel |
|
Auteur: Disgusting Beauty | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
Thema's: |