Jouw stralende lach maakte mij aan het lachen.
maakte mijn dag weer goed
en elke keer als ik daar aan terug denk
zou ik niet weten hoe het verder moet.
Je bent weggegaan, mij alleen gelaten.
in de steek gelaten.
Je liet me achter met honderden gedachtes
en duizenden gevoelens.
Miljoenen tranen stroomden naar beneden.
Tegen houden had geen zin.
Het luchte me niet op.
Het maakte het alleen maar erger.
Vriendinnen zeiden ; je steld je aan
& je moet gewoon weer verder gaan
maar zij weten niet wat ik voel of wat ik doormaak
ze horen er te zijn en er voor mij klaar te staan.
ze horen me te steunen, en met me meeteleven
maar nee...