Nooit meer alleen
Hoe vaak heb ik vroeger niet gedacht:
Ik pak m’n koffers
en trek de wijde wereld in?
Vaak zat heb ik het ook echt gekund,
in m’n eentje de hele wereld over
’s Ochtends alleen de zon zien opkomen
en hem ’s avonds in m’n eentje weer zien zakken
’s Nachts naar de sterrenhemel staren
zonder me ook maar een moment alleen of eenzaam te voelen.
Maar nu ben jij er
en ineens
wil ik niet meer alleen zijn
en zomaar weggaan
Dan voel ik me ineens wel eenzaam en alleen
Als ik nu naar de sterren kijk
wil ik dat je naast me ligt
En dat we samen de hele wereld verkennen
is voor mij nog de enige optie
om weg te gaan en te reizen waar we willen
Want jij bent een deel van mij
en met jou
ben ik nooit meer alleen