Mijn verhaal
Zoveel mensen,
Maar niemand die het ziet.
Alleen jij,
Jah, jij ziet mijn verdriet.
Je vraagt wat er is,
Maar ik zeg het je niet.
Ik wil het graag zeggen,
Maar hoe moet ik dat doen?
Want jij kent hem,
Die klootzak,
En dan gaak jou pijn doen.
Ik het het verteld,
Ja, daar schrok je van.
Dat had je niet verwacht he?
Van die aardige man.
Ze vinden hem zielig,
Maar dat is hij dus niet.
Ja, hij is zielig,
Hij doet anderen verdriet.
Hij vind het fijn,
Om aan meisjes te zitten.
Hij doet ze dan pijn,
Maar dat boeit hem niet.
Avonden huilen,
Niet slapen door hem.
En alleen voor zijn plezier,
Wat ben je dan voor vent?
Tis echt een hufter,
Sorry dat ik dat zeg.
Maar waarom pakte hij mij,
Waarom heb ik die pech?
Ik kende hem al zolang,
Vertrouwde hem helemaal.
Daar heb ik nu spijt van,
Dat is waar ik van baal.
Hij heeft mijn leven verwoest,
Ik vertrouwde niemand meer.
Als iemand mij aanraakt,
Schrik ik telkens weer.
‘k ben bang voor mannen,
dat ze zullen zijn zoals hij.
Maar dat ligt niet aan hun,
Dat ligt helemaal aan mij.
‘k had het niet toe moeten staan,
had hem moeten slaan.
Maar zo ben ik niet,
Zo zit ik niet in elkaar.
Ja, nu wel.
Doe net of k nergens bang voor ben,
Maar dat is van buiten,
Zoals iedereen me kent.
Dat kind met haar grote bek.
Die altijd lacht,
Heeft altijd plezier.
Maar zo ben ik niet,
Dat is alleen voor de sier.
er is maar 1 iemand waar ik helemaal mezelf ben,
en die ik helemaal vertrouw.
en dat is bij jouw.