Verbreking van de rust
Het blijft maar in mijn hoofd
Van stilte niet meer bewust
Alsof alle stilte in mijn leven dooft
Alles gaat maar heen en weer
Niets staat stil in mijn belevenis
Onnodige kreten doen mij zeer
Komen naar boven door mijn geschiedenis
Mijn lichaam vangt elke klap op
Er is in mij iets mis
Mijn geest, nu doodop
Vraagt schreeuwend wanneer het over is
Sluit me af voor al mijn daden
Weiger te denken aan die tijd
Bewandel de juiste paden
Dat het mis was gegaan is een feit
Even terugtrekken en alleen zijn
In de stille avondkilte
Want door alle vroegere ellende en pijn
Krijg ik steeds meer verleiding naar de stilte