Kettingen van emotie
Ik was geliefd, maar ik stond vast.
Klem, omdat ik het zelf wou
Alle routes van mijn leven aangepast
En zie hier, wat ik aanschouw
De kettingen knelden mijn polsen
Wou schreeuwen, maar hield me in
Onder mijn eigen emotie bedolven
Maakte alles goed, naar jouw zin
Te ver gezakt in de grond
Niet wetend hoe het anders kan
Te lang mezelf verwond
Waardoor ik mezelf verban
Ik zat geknield
Mijn knieën bijna gebroken
Dacht na, wat me bezield
Volledig onder jou weggedoken
Met veel moeite en pijn
Stond ik op en maakte me los
Voelde vrijheid, het zou beter zijn
Maar ik haat het offer, wat het me heeft gekost
De kettingen van emotie zijn gebroken…