Beide de woorden niet in onze mond genomen
een uitweg leek er niet te zijn
Na al die mooie zomerdagen en levensechte dromen
een bloedende liefde en een verlangende pijn
Indien ik bij je blijven kon
bleef ik, het liefst jaren lang
Maar het was te ver
- om te blijven rondlopen door die eindeloze gang -
Mijn verstand als aanvoerder
gevoelens op sleeptouw
Misschien een gezonde beslissing
maar niet wat mijn hart echt wou
Tranen leken zich woorden te vormen
zachtjes druppend op papier
Na onweersbuien en woeste stormen
een straal zonlicht en een spettertje plezier
Het was opeens zo helder
ik werd ontketend van een vreselijk gevoel
Meer kunnen wij niet doen mijn lief
dit is ons uiteindelijke doel