lopend langs het hek, kijkend naar het achterliggende
de barakken die nog half overeind staan
het donkere, zon vreemd gevoel dat op me drukt
de geur van verderf, de dood die er nog is
vele mensen hebben daar gelopen, verdriet geleden
de dood gevonden, gewoon keihard daar vergast
duizenden zijn er heengevoerd, en doorgevoerd
enkel en alleen omdat één man hun haatte
een hek van gaas, waarlangs ik mijn weg vervolg
opeens kapot, een gat groot genoeg voor een mens
zullen via dat gat, mensen de kans hebben gehad
om te ontsnappen, voor alle verschrikkingen daar
zijn er via het gebroken gaas mensen verdwenen
ontsnapt voor de dood, en die nu nog leven
of zal er via dat gat eten gegeven zijn
zodat de mensen niet omkwamen door de honger
zijn er levens gered door het gebroken gaas
of is enkel na de oorlog het hek vernield
ik sta daar, en vraag het me allemaal af
probeer zachtjes het gaas verder te openen
bid tot God om de mens te helpen met hun verdriet
hun altijd een uitgang te laten hebben uit de pijn
een weg om gelukkig te worden, blij te zijn
net zoals het gat, het gat in het gebroken gaas
*uitdaging, Sanne*