Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Natuur
Maar de poorten sloten
voor mijn ogen
En ik, ik viel neer
in de sneeuw terwijl
er nog vlokjes naar
beneden dwarrelden en
de maan feller scheen dan
ooit tevoren
Wolven kropen om
mijn lichaam, wachtend om
aan te kunnen vallen
(maar het doet me niets)
helemaal niets...
Want de zon schijnt niet meer voor mij.
Reacties op dit gedicht
Emilia vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
lely elfje
:
Woensdag, augustus 23, 2006 20:56
heel droevig...maar wle heel mooi neergezet!
kus elfje
Over dit gedicht
Auteur:
Emilia
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
23 augustus 2006
Thema's:
[Natuur]
[Angst]