waarom moet ik altijd sorry zeggen,
ook als ik niets heb gedaan,
waarom laat ik dan weer de traan?
waarom kan jij niet gewoon in zien dat jij niet perfect ben,
ik weet niet of ik dit nog wel ken.
me verontschuldigen wil ik niet,
maar ik ben wel degene met verdriet.
Elke keer probeer ik een sorry uit je te trekken,
maar dat doet de ruzie alleen maar rekken.
Ik wil niets van me laten horen,
maar jij lijkt je daar ook niet aan te storen.
Hoe kan ik sterk zijn en zwijgen,
om een keer een excuus van jou te krijgen?
jij zegt altijd maar; zo ben ik en zo moet je me accepteren,
maar nu moet jij eff wat leren.
Een relatie kan niet van 1 kant komen,
allebei een beetje water bij de wijn,
dan zal het allemaal wat beter zijn.
Lieverd probeer jij het nou eens een keer,
want bij mij doet het zO'n zeer..!